Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

ΠΩΣ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΟΣΟΥΝ ΑΝ ΜΙΑ ΚΑΚΙΑ ΜΑΓΙΣΣΑ ΣΕ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕ ΣΕ ... ΖΩΟ; από την Άννα Κουκλάκη

Τις μισώ τις μάγισσες, τις μισώ! Είχαμε πάει με τη Φίφη, μια φίλη μου, σ'ένα εμπορικό κέντρο, βράδυ, και στο γυρισμό είδαμε ένα πράσινο φως ανάμεσα σε κάτι δέντρα. Νομίσαμε πως ήταν δασάκι, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένα πολύ μεγάλο δάσος! Ξαφνικά πίσω από κάτι γέρικα δέντρα με χοντρό και πλατύ κορμό είδαμε πέντε ηλικιωμένες γυναίκες να κάθονται πάνω σε χοντρά κούτσουρα. Είχαν δέρμα σαύρας, πράσινα γατίσια μάτια και γκρίζα μπερδεμένα μαλλιά.Ήταν κοκαλιάρες, με μύτη μελιτζάνα. Φορούσαν σκουρόχρωμο χιτώνα κι είχαν ξυπόλυτα πέλματα. Μόνο που τις έβλεπες φοβόσουν!!!Ήθελες να τρέξεις, να κρυφτείς! Όμως εγώ η...<<ατρόμητη>>...
<<Πάμε να φύγουμε!>> ψέλλισε η Φίφη. Ένα γατίσιο στρογγυλό μάτι γούρλωσε! Μια απ' τις μάγισσες φώναξε: <<ZECAGOMM>> Δεν καταλάβαμε,αλλά επειδή μας κοίταζε, μάλλον ήθελε να πλησιάσουμε. Αρχίσαμε να βαδίζουμε προς το μέρος τους. Η αρχηγός (μάλλον) με κοίταξε. Η διπλανή είπε:<<ΓΡΟΥ>>,η άλλη είπε:<<ΣΟΥ>>,η επόμενη<<ΖΙ>> κι η μεθεπόμενη <<ΑΜ>>.Η αρχηγός φύσηξε την πίπα της κι ο καπνός σχημάτισε μια ...γάτα! Αμέσως άρχισα να κονταίνω, να μαυρίζω, να βγάζω τρίχωμα και τα μάτια μου να πρασινίζουν! Φοβήθηκα πως έγινα μια απ' αυτές, αλλά αυτές δεν είχαν τρίχωμα, ούτε ήταν κοντές. ΜΑΥΡΗ ΓΑΤΑ έγινα! Κάτι παρόμοιο συνέβη και στη Φίφη, αλλά εκείνη έγινε κουνέλι.
Από τότε κανείς δε με χωνεύει, μήτε με συμπαθεί. Μοναχά γρουσούζα με λένε, ενώ τη Φίφη την πήραν από το <<Pet shop>>.Εγώ πηγαίνω και τρώω στα σκουπίδια μαζί με τους <<κανονικούς>> γάτους. Πήγα πολλές φορές στο σπίτι μου, μα δε με κατάλαβαν...
Όμως, ευτυχώς, κάποια μέρα μια κοπέλα με ξανθά μαλλιά με λυπήθηκε και με μάζεψε. Να ΄ναι καλά! Με πηγαίνει στον κτηνίατρο και κάνω τα εμβόλιά μου, με πλένει (αυτό δε μου αρέσει και τόσο) και μου αγόρασε ένα κουβάρι μαλλί για να παίζω. Όμως εγώ βρίσκω τρόπους να...βρωμίζομαι κι αυτή όλο με πλένει! 
Να' ναι καλά και το σχολείο μου! Θυμάμαι ακόμα να γράφω κι έτσι της διηγήθηκα την ιστορία μου ποια είμαι, τι ήμουν, πώς έγινα γάτα...Με συμβούλεψε να συνεχίσω τις ανθρώπινες συνήθειές μου. Μου έχει δώσει ένα κουταλάκι του καφέ για να τρώω, μου έχει φτιάξει και μια οδοντόβουρτσα από ένα ξυλάκι του γιατρού,αυτό για τις αμυγδαλές. Έκοψε ένα κομματάκι σφουγγάρι και το κόλλησε στο ξυλάκι. Η καημένη κάνει ό,τι μπορεί για να νιώσω όμορφα, μα εγώ θέλω τους δικούς μου...
Τις μισώ τις μάγισσες, τις μισώ! Γρρρ...γρρρ...γρρρ...νιαρ...νιαρρρρρρρρ...
- Ξύπνα, ωραία κοιμωμένη μου! Έχεις σχολείο! ακούω τη φωνή του μπαμπά μου.
Πρώτη φορά μού φαίνεται τόσο ωραίο το πρωινό ξύπνημα!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: